در مقالات قبل دیدیم که اگر با استفاده از درایو کنترل دور خیلی سریع سرعت حرکت بار اینرسی بالایی را کاهش دهیم موتور به عنوان ژنراتور عمل می کند و انرژی به درایو باز می گردد و در نتیجه باعث افزایش ولتاژ در درایو کنترل دور می گردد. روش های مختلفی برای جلوگیری از این اتفاق وجود دارد. بعضی اوقات تنظیم یک شیب کاهش سرعت آهسته تر برای محدود کردن انرژی برگشتی کافی خواهد بود.
عملکرد توقف خلاص
در اکثر درایوهای کنترل دور، می توان عملکرد “توقف خلاص” را تنظیم کرد. وقتی حالت توقف درایو کنترل دور روی خلاص قرار بگیرد، با دریافت دستور توقف درایو کنترل دور خاموش می شود و اجازه می دهد تا بار خود به خود در اثر وزن و اینرسی خود متوقف شود (که این مساله را در مقالات انواع روش های کنترل دور موتور در درایو کنترل دور چیست؟ مورد بررسی قرار دادیم). در صورت لزوم توقف سریع بار، یا در صورت نیاز به توقف کنترل شده، می توان یک مقاومت ترمز به درایوی که دارای چاپر داخلی است اضافه کرد تا انرژی برگشتی از سوی موتور را از بین ببرد(این مساله را نیز در یک مقاله مجزا مورد بررسی قرار دادیم).
تزریق جریان DC به موتور با درایو کنترل دور
اما در بسیاری از موارد می خواهیم علاوه بر این که بار را متوقف کردیم، آن را همچنان متوقف نگه داریم یا از توقف قطعی آن اطمینان حاصل کنیم. تزریق یک جریان DC به موتور از سوی درایو کنترل دور نه تنها گشتاور لازم برای ترمز را ایجاد می کند بلکه گشتاور نگهدارنده را نیز به همراه خواهد داشت. یعنی روتور تا زمانی که تزریق DC اعمال شود در یک موقعیت ثابت نگه داشته خواهد شد. این می تواند در خطوط تولید، در شرایط و کاربردهایی که یک کالا برای مدت زمان کوتاه باید نگه داشته شود تا مثلاً برچسبی به آن متصل شود مفید می باشد. با این حال، گشتاور نگه داشتن محدود است و تزریق دی سی برای مدت طولانی ممکن است باعث گرمای بیش از حد در موتور شود. اگر به ترمز واقعا خوب نیاز داریم، می توانیم به ترمز الکترومکانیکی فکر کنیم. ترمزهای الکترومکانیکی می توانند تجهیزات جدایی باشند یا (بیشتر اوقات) درون موتور ساخته می شوند. معمولا می توان به سازنده های موتور سفارش داد تا موتوری با ترمز داخلی برایتان تولید کنند.
ترمز توسط یک بووین الکترومغناطیس کار می کند. یعنی وقتی جریان به سیم پیچ بووین اعمال می شود، میدان مغناطیسی ترمز را بلند می کند و اجازه می دهد تا شافت آزادانه چرخانده شود. بنابراین اگر برق قطع شود ترمز درگیر می شود و موتور از حرکت می ایستد. سیم پیچ معمولاً از ولتاژ DC تغذیه می شود، بنابراین معمولاً اتصالات مجزا و یکسو کننده جداگانه لازم است. به یاد داشته باشید که هنگام برقدار کردن بووین، کنتاکتی باید به عنوان کلید مورد استفاده قرار بگیرد که تحمل مقادیر نامی ولتاژی و جریانی را داشته باشد و علاوه بر آن باید با استفاده از وریستورها، مقاومت ها و خازن ها یا دیودهای مداری از کنتاکت رله مورد استفاده در برابر موج های کلیدزنی بووین القای محافظت کرد.
تا این جای کار که خوب پیش رفته است. اگر بخواهیم موتور را به طور مستقیم به شبکه متصل کنیم، ترمز و موتور را همزمان برقدار می کنیم و سیستم شروع به کار می کند. اما اگر از درایو کنترل دور استفاده کنیم، اوضاع کمی پیچیده تر می شود.
اصول ترمز گیری
در وهله اول، ما باید انرژی جداگانه ای را برای ترمز نگهدارنده تأمین کنیم ، زیرا درایو کنترل دور موتور را با ولتاژ متغیر و فرکانس متغیر تغذیه می کند که برای ترمزها مناسب نیست. اکنون باید تصمیم بگیریم که ترمز را چه زمانی آزاد کنیم. در کاربردی مانند نوار نقاله افقی ، می توان ترمز را همزمان با فعال کردن درایو کنترل دور آزاد کرد تا نوار نقاله به راحتی شروع به کار می کند. اما اگر همین کار را با جرثقیل یا بالابر انجام دهیم، باعث خواهیم شد که ترمز قبل از ایجاد گشتاور لازم در موتور آزاد شود و ممکن است بار به طور ناگهانی سقوط کند.
راه حل ساده برای این کار این است که قبل از آزاد کردن ترمز، از درایو کنترل دور اطمینان حاصل کنید که مقدار خروجی گشتاور مناسبی دارد. شما می توانید با کنترل ترمز با استفاده از رله موجود روی درایو و رها کردن رله هنگامی که فرکانس درایو کنترل دور به یک مقدار مناسب رسیده، این کار را با یک درایو ساده نیز انجام دهید. با کمی احتیاط می توانید رله را به گونه ای تنظیم کنید که وقتی گشتاور کافی توسط موتور در خروجی اش تولید شد، درایو کنترل دور اقدام به آزادسازی ترمز کند تا اطمینان حاصل شود که در هنگام آزاد شدن ترمز، درایو بتواند به خوبی و با قدرت کافی کنترل بار را در دست بگیرد. البته ، با کاهش فرکانس دوباره رله تغییر وضعیت خواهد داد، بنابراین شما باید زمان توقف را نیز بررسی کنید.
کاربردهای آسانسوری چالش های بیشتری دارند چون عموما از یک وزنه تعادلی در سیستم استفاده می شود در نتیجه زمانی که ترمز رها شود آسانسور ممکن است بسته به بار به بالا یا پایین حرکت کند. در این جا نیز از فناوری های مشابهی برای کنترل ترمز بهره گرفته می شود؛ عموما استفاده از یک انکودر می تواند به عملکرد سیستم کمک شایانی کند و بهبود در کیفیت کنترل را نیز به وجود آورد.(کاربرد درایو کنترل دور در آسانسور چیست؟)
به یاد داشته باشید که ترمز را نمی توان مستقیما با استفاده از رله های خروجی کمکی روی درایو کنترل دور، کنترل کرد. بهتر است از یک کنتاکتور به عنوان واسط استفاده کنید و از المان های برقگیر نیز برای جلوگیری از رخداد قوس های الکتریکی روی تیغه های کنتاکتور در اثر میدان القایی کلیدزنی بووین ترمزی، بهره ببرید. شکل بالا یک سیم بندی رایج را برای کنترل ترمز نشان می دهد. توجه کنید که برای برقدار کردن کنتاکتور به یک منبع تغذیه جداگانه نیز دارید، در واقع ولتاژ 24 ولت مستقیمی که درایو کنترل دور در ختیار شما قرار می دهد قدرت جریانی کافی برای کنترل کردن مناسب کنتاکتورها را نخواهد داشت.(تنظیم پارامترهای اساسی درایو کنترل دور بخش اول و دوم )
بدون دیدگاه